Het CRAB-decreet trad in 2011 in werking, vandaag hebben heel wat steden en gemeenten het decentrale beheer opgenomen. Hierbij komen enkele belangrijke pijnpunten aan het licht, waarvoor er niet direct een oplossing is. In de eerste plaats missen we een federale overeenkomst waarin het CRAB samen met zijn Brusselse en Waalse equivalent als nationale authentieke bron voor adressen wordt aangeduid.
De problematiek wordt verduidelijkt als we inzoomen op ondernemingsadressen. In tegenstelling tot adressen van woonplaatsen ontstaan ondernemingsadressen vaak buiten medeweten van de gemeente. Een nieuw ondernemingsadres volgt een traject waarin geen enkele toetsing gebeurt aan bestaande adresdatabanken. Het gevolg is een wildgroei aan ondernemingsadressen. Dit tot frustratie van steden en gemeenten die een correct, volledig en duidelijk adressenbestand trachten uit te bouwen en te beheren.
Dit kan best geïllustreerd worden op industrieterreinen....