Op het eerste gezicht lijken nanotechnologie en e-government niet veel met elkaar te maken hebben. Vorige vrijdag waren we op een workshop van het Nanosoc onderzoeksproject. De bedoeling van de workshop was na te denken over hoe nanotechnologie een rol zou spelen in de ‘slimme omgeving’ in 2025. Van zodra we over mogelijke scenario’s begonnen na te denken, bleek de overheid daar toch vaak een belangrijke rol in te spelen.
Niet alleen zal de overheid op het vlak van regelgeving inzake bijvoorbeeld de bescherming van de privacy in zo’n slimme omgeving van de toekomst toch wel flink wat moeten voorzien. Maar de overheid zal zelf ook moeten uitvissen hoe en in welke mate ze gebruik maakt van die slimme omgeving om de burger beter te bedienen, op te volgen, in het oog te houden, enzovoort.
Een van de mogelijke scenario’s die we ontwikkelden in de workshop ging er bijvoorbeeld over dat jongeren een soort geavanceerde smartphone met GPS mee krijgen die hen enerzijds uitlegt/oplegt wat ze moeten doen of beter zouden doen, en hen anderzijds ook in het oog houdt.
Niet alleen thuis, maar ook op school of tijdens hun vrije tijd zou zo’n toestel als een hulpmiddel in het onderwijs en de opvoeding in het algemeen kunnen gebruikt worden. Klinkt op het eerst gezicht Big Brother-achtig, maar op zich zou de technologie tot op zekere hoogte niet veel meer doen dan wat nu ouders, leerkrachten, sportbegeleiders en dergelijke doen.
Misschien iets om mee te nemen naar het iCity Event op 28 en 29 maart.